ရခုိင္စာ အရြီးအသား ျပႆနာ

ဂနိရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္းမွာ ဟိကတ္ေတ ၿမိဳ႕နယ္အင္တန္မ်ားမ်ားနန္႕ အသင္းအဖြဲ႕တိ တစ္ခ်ိဳ႕မဂၢဇင္း ထုတ္လုပ္လာႏိုင္ ကတ္ပါဗ်ာလ္။ ပုဂၢလိကအျဖစ္ ရခုိင္သားႀကီးစာေပကလဲ စာအုပ္စာတမ္းတိ ထုတ္နိန္ရံုမက မေျပာခင္မွာပင္ မဂၢဇင္းတစ္အုပ္ကို ထုတ္ဖို႕ဆိုစြာ သိရပါေရ။ ၀မ္းေျမာက္စရာတိပါ။

သမိုင္းဆိုင္ရာ ယိုဥ္ေက်းမႈနန္႕ ရိုးဓေလ့ဆိုင္ရာ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ ေဆာင္းပါးတိကို မကန္မကန္္ ဖတ္ရႈေလ့လာ ရပါေရ။ အေၾကာင္းအရာတိ စံုလင္လာေရပိုင္ စာဖတ္သူတိၾကားမွာ ထိတြိခံစားမႈတိလဲ စူးရွလာကတ္ေတ။ ျမင္ကြင္းက်ယ္ျပန္႕ လာေရ။ ေတြးစရာ၊ ဆင္ျခင္စရာတိိကိုလဲ ႏႈိးခတ္လာေရ။ စာပီတစ္ရပ္မွာ ေဆာင္းပါး၊ စာတန္းနန္႕ခ်ည္း မျပည့္စံုပါ။ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳ၊ ရသစာတန္း စေရ ရသစာပီပါ သူ႕နီအထားနန္႕သူ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ရပ္တည္နီဖို႕ပါ လိုအပ္ပါေရ။ ဇာျဖစ္လို႕လဲဆိုေက၊ ေဒရသစာပီ တိေရ ေခတ္ၿပိဳင္ခံစားမႈကို အရိပ္ထိုးျပလို႕ ျဖစ္ပါေေရ။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးပိုင္ စာပီယိုဥ္ေက်းမႈကို တန္းဖို႕ျဖတ္ကတ္စြာမွာ ေဒရသစာ ပီတိေရ တခန္းတနား ပါ၀င္ပါေရ။

ေဒပိုင္ တခန္းတနား ဟိေရရသစာပီဆိုင္ရာ ကၽြန္ရို႕ရခိုင္စာ အရြီးအသားေရ တနိထက္ တနိ ဖြဲ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မလာဘဲ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့နီေရ အေသွ်သူငယ္ပိုင္ ၀မ္းပူနံကားနန္႕ အားနည္းခ်က္တိဟိနီစြာ တြိနီရပါေရ။ ေဒအားနည္းခ်က္တိကို ကုသဖို႕လြန္ခေရ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္တိကထဲက ႀကိဳးပမ္းလာကတ္တယ္လို႕ ဆရာေမာင္ဗသိန္းတင္ျပေရ "ရခိုင္စာ အရီးအ သား ျပႆနာ"ေဆာင္းပါးထဲမွာ ဆိုထားပါေရ။ တြက္ၾကည့္ေလ ႏွစ္ေပါင္း(၄၅)ႏွစ္ ေလာက္ပါဗ်ာယ္။ မ်ဳိးဆက္သစ္တစ္ဆက္(New Generation)မကပါ။ ကာလမနည္းပါ။ အကၽြန္ရို႕က ၁၉၆၀ ေက်ာ္ႏွစ္ထဲမွာမွ ေဒျပႆနာနန္႕ စတိတြိလာကတ္ပါေရ။ ေအခ်င့္ေတာင္ အႏွစ္သံုးဆယ္ေက်ာ္ပါဗ်ာယ္။ One Generation ဟိပါဗ်ာယ္။ ရွိအႏွစ္သံုးဆယ္လံုးလံုး "ရခိုင္ စာ အရီးအသား ျပႆနာ" ေရ "ျပႆနာ"ဆုိစြာက လြဲဗ်ာယ္ တစ္ခုမွလဲ ထူးျခားမလာပါ။

ထူးျခားလာေရ အခ်က္တစ္ခ်က္က ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ပတ္၀န္းက်င္ကနီဗ်ာယ္ ၁၉၉၅ခုိ" ရခိုင္စာ အရီးအသားျပသနာ လႈပ္ရွားမႈ"ကြင္းဆက္ျပတ္နီခရပါေရ။ အဓိကက စာအုပ္စာတမ္း ထုတ္၀ီမႈ အဆက္ျပတ္လို႕ပါ။ ခုစာအုပ္စာတမ္းတိ ထုတ္၀ီလာကတ္ရလို႕ ေဒ"ျပႆနာ" သမိုင္း ပီးတာ၀န္ တစ္ရပ္အနီနန္႕ ျပန္လည္ေပၚထြက္လာရစြာ ျဖစ္ပါေရ။ ကာလအခိုက္ အတန္႕တစ္ခုမွာ "လႈပ္ရွားမႈ အစဥ္ျပတ္ခရစြာ" နန္႕ "ရခုိင္တစ္မ်ိဳးသားလံုး လက္ခံႏိုင္ေရ" စံဘာသာစကား(Standard Language) တစ္ရပ္မဟိသီး " ဆိုေရ အားနည္းခ်က္တိီေၾကာင့္ ေဒနိ " ျပႆနာ" က ဆီးမမီ၀ါးမမီနန္႕ ေရာဂါျပန္ထလာပါေရ။

"စံဘာသာစကား" နန္႕ ပတ္သက္လို႕ ကနိထိဇာတစ္ခုမွလဲ ထိထိေရာက္ေရာက္ မစြမ္း ေဆာင္ႏိုင္ကတ္သီးပါ။ ေယေကလဲ ရခိုင္စာအရီးအသားတစ္မ်ဳိးကို ေျမာက္ပိုင္းသံုးရခိုင္ ဘာသာစကား(အထူးသျဖင့္ စစ္ေတြအေျပာစကား)ကို အၿခီခံရီးသားနီ ကတ္စြာကို တြိနီရပါေရ ။ ယာယီသေဘာျဖစ္ပါေရ။ ေယနန္႕ "ရခိုင္စာ စံအရီးအသား"(Standard writing)လို႕ အကၽြန္ျပတ္ျပတ္ သားသား မဆို၀ံ့သီးပါ။ ယင္းပိုင္ျပတ္ျပတ္မဆို၀ံ့ေကလဲ အခု မဂၢဇင္းတိမွာ ရီးသားနီကတ္ေတ အရီးအသားနန္႕ ပတ္သက္လို႕ ေျပာလာဆိုလာစြာတိြရပါေရ။ ေျမာက္ပိုင္းသံုး စကားကို အသံုးျပဳရီးသားနီေရ ေဆာင္းပါး၊ ၀တၳဳ အရီးအသားတိေရ နည္းစနစ္ မွန္မမွန္ အကဲျဖတ္နီကတ္ပါေရ။

ေဒပိုင္အကဲျဖစ္မႈကို ဘာသာေဗဒ၊ သဒၵေဗဒတိမွာ အျခြီခံ တင္ျပကတ္ပါေရ။ ေယနန္႕ အခု အခါ ဆက္စပ္မိကတ္ဖို႕ ေဆာင္ပါးအခ်ဳိ႕ကိ အညႊန္းအျဖစ္ တင္ျပလိုက္ပါေရ။ "ရခိုင္၀တၳဳအရီးအသားျပႆနာ" အားသစ္(စစ္ေတြ) ရခိုင္မဂၢဇင္း အမွတ္(၃) ၁၉၇၆ ခုႏွစ္၊ "ရခိုင္စာေပဆုိတာဘာလဲ" သႏၱာေျမ- မင္းျမတ္ေမာ္၊ ရခိုင္တန္ေဆာင္ မဂၢဇင္း၊ အမွတ္(၁၄)၊ ၁၉၇၅-၇၆ ခုႏွစ္၊ "ရခိုင္စာအရီးအသားျပႆနာ" ေမာင္ဗသိန္း၊ ရခိုင္မဂၢဇင္း အမွတ္(၅)၊ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္။

ေဒေဆာင္းပါးတိေရ ဘာသာေဗဒကို(Linguistic) အဓိက အျခြီခံတင္ျပထားတတ္ပါ ေရ။ဇာလို႕ စာအရီးအသားတစ္ခုေရ ဘာသာေဗဒကို အေျခြီခံရစြာလဲ ယင္းခ်င့္ကရွင္းပါေရ။ စာအရီးအသားတစ္ခုမွာ အဓိက အျခြီခံတိျဖစ္ေက အကၡရာ (Latter or Alphabet)၊ ဂဏန္း(Syllable)၊ စာလံုးဖြဲ႕ထံုး(morphomies)၊ ၀ါက်ဖြဲ႕ထံုး(syntax) တိေရအေျပာ ဘာသာစကား(spoken language) ကို အဓိက အျခြီခံရလို႕ပါ။ "Literature is language well-used" စာပီဆိုစြာ မွန္မွန္ကန္ကန္ စနစ္တက် အသံုးျပဳထားေရ ဘာသာစကားျဖစ္ေတ လို႕ အျခြီခံမူတစ္ရပ္ ဟိပါေရ။ ေဒအျခြီခံမူေၾကာင့္ အကၽြန္ရို႕ ခိုင္ခိုင္မာမာ ယံုၾကည္ထားစြာက" စာအရီးအသား"ဆိုစြာ ဘာသာစကားကို အျခြီခံရေရ ဆိုေရ အခ်က္ပါ။ ေဒအျခြီခံက ေသြဖီလို႕မရပါ။ အတိမ္းအေစာင္းလဲ မခံႏိုင္ပါ။ "ဟုတ္တာေပါ့၊ သူေပါ့၊ စြပ္က်ယ္တစ္ထည္ကို စ်ီးခက္ခက္နန္႕ ၀ယ္လာစြာ" ဆိုေရ အေျပာစကား၊ သို႕မဟုတ္ စာအရီးအသားေရ၊ ရခိုင္ဘာ သာ စကားကို အျခြီခံထားစြာ ဟုတ္မဟုတ္ ဆန္းစစ္ၾကည့္ကတ္္ပါ။ (ေပါ့)ဆိုစြာ ရခိုင္ သံုးေနာက္ဆက္စကားလံုး(particles) လား။ (စြပ္က်ယ္) ဆိုစြာ ရခိုင္သံုးစကားလံုး(words) လား။ မဟုတ္လို႕ဆိုေက ရခိုင္စကား သို႕မဟုတ္ ရခိုင္စာ မပီသလို႕ ဆိုရဖို႕ရာဟိေရ။

ေယနန္႕ ရခိုင္အရီးအသားပီျပင္ဖို႕ ဇာတိလိုအပ္ပါလဲ၊
(၁) ရခိုင္ဘာသာစကားလံုး ေ၀ါဟာရတိကို သံုးရဖို႕။
(၂) သဒၵါနည္းစနစ္က်က် ရီးဖြဲ႕ရဖို႕။
(၃) ရခိုင္အမ်ဳိးသားလကၡဏာ၊ စရိုက္၊ ဟန္ေပၚလြင္ ထင္ရွားနိန္ရဖို႕
ဆိုေရေဒအနည္းဆံုး အခ်က္သံုးခ်က္ေလာက္နန္႕ ျပည့္စံုႏိုင္ဖို႕ လိုအပ္ပါေရ။

----------------------------------------------------------------------------

          လြန္ခေရ အႏွစ္(၄၀)ေလာက္ကစဗ်ာယ္ ကနိအထိအကၽြန္ရို႕တိ တြိနီရေရ  ရခိုင္ေဆာင္ပါး၊ ၀တၳဳတိုတိမွာအထက္က အခ်က္သံုးခ်က္နန္႕ ညီညြတ္ယင့္လား။ မညီညြတ္ ေက ဇာပိုင္အရီးအသားမ်ဳိးတိနန္႕ ရီးဖြဲ႕ခကတ္ေတဆိုစြာ ၿခီရာေကာက ္ၾကည့္လိုက္ေတခါ အရီးအသား(၆)မ်ဳိးကို တြိရပါေရ။ ေဒ(၆)မ်ဳိးကို ဆရာေမာင္ဗသိန္း တင္ျပခေရ "ရခိုင္စာ အရီးအသား ျပသနာ"ေဆာင္းပါးနန္႕ ရခိုင္မဂၢဇင္း အမွတ္(၄) ၁၉၇၇ ခုႏွစ္မွာ ေေအာင္ျမတ္ထြန္း(ရခိုင္ျပည္) တင္ျပေရ "ရခိုင္စာပီသစ္ ဟန္နန္႕ သတ္ပံု ျပႆနာ" ေဆာင္ပါး ႏွစ္ခုကို ညွိဗ်ာယ္ ထုတ္ႏႈတ္ထားပါေရ။

          (၁) ရခိုင္နန္႕ဗမာ အတူတူ ျဖစ္လို႕ဗမာစာရာရီးရဖုိ႔။ ေယခ်င့္ကရွင္းပါေရ။ ေဒနိျမန္မာ စာ အရီးအသားအတိုင္း ရီးဖို႕ပါ။

          (၂) စကားေျပာ(conversation) ကုိ ရခိုင္ပိုင္ရီးဗ်ာယ္ စကားျပန္ (စကားေျပ Prose) ကို ဗမာပိုင္ရီးရဖို႕။

"အဖသည္ ျပန္လာခါ ဆန္၀ယ္ခ၊ စ်ီးပါျပဳယူခဖိ။ ယင္းခါမွ ထမင္းခ်က္ရဖို႕ေယ" (ရခိုင္စကား ေျပာ) ဇနီးသည္ အားကိုးတႀကီးနန္႕ ေပးအပ္လုိက္ေသာ တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ဖို႕ ယခုအထိ မေသခ်ာေသး(ဗမာစကား)

(တီီ-ညီေပါက္။ ေျမာက္ဦးမဂၢဇင္း အမွတ္(၁၊ စာအမွတ္ ၈၈)

          (၃) စကားေျပာကိုေရာ စာအရီးအသားကိုပါ ရခိုင္အရီးအသားနန္႕ ရီးရဖို႕။

"ထ…ထ…ဟီး..ဟီး၊ ေက်ာင္းဆက္တက္ဖို႕ ေအာင္လက္မွတ္ ယူခီေထာ ေအာင္မိုး။ အဘာ ေလး…ဘာေလး…ေမေမရို႕ ဇာသူ႕ကို အားကိုးဗ်ာယ္ က်န္လိုက္ရဖို႕လဲ ဟီး… ဟီး" (ရခိုင္စကားေျပာ)

          ကၽြန္ေတာ္က မိုးႀကိဳးပစ္ခံရရလူပိုင္ နားကလည္း မၾကားတစ္ခ်က္ ၾကားတစ္ခ်က္။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္၊ မ်က္ရည္တရေဟာ။ (ရခိုင္စကားေျပာ အရီးအသား)

          (တစ္ပြဲဟင္ ပတ္စာထိုး) ခိုင္ထြန္းစိုး(ေျမာက္ဦး) ေျမာက္ဦးမဂၢဇင္း အမွတ္(၁)၊ စာ-၇၅)

          (၄) ေနာက္ဆက္သံုးပစၥည္း(particles) တိကို ရခိုင္ဂႏၱ၀င္ စာအရီးအသားက အမြီဆက္ခံရယူဗ်ာယ္ ရခိုင္စကားျပင္ အရီးအသား(prose)နန္႕ ရီးရဖို႕။ "ေတြးလီေတြးလီ က်ယ္၀န္းလီေရ အတြက္၊ အေတြးကို ရုပ္လို႕တဖန္၊ လယ္ယာက်ီးငွက္စေရ သဘာ၀ အာရံုတို႕ တလွည့္က်က္စား ေျပာင္းလိုက္မိ၏။ ငါ၏၀ါဆိုနီရာ ငခူရ ၿမိဳ႕သစ္ ေတာင္ထိပ္ဖ်ားမွာ ၀ါးရံုးမ်ား ညြတ္လွ်က္ရွိ၏။( ေအတ၀ါတြင္ အေတြးအျမင္၊ အသွ်င္စဏိႏၵ၊ ရခိုင္ယဥ္ေက်းမႈမ်ား၊ အမွတ္(၃)၊စာ-၁၁၁)

          (၅) ရခိုင္စကားေျပာနန္႕ ရခိုင္စကားျဖင့္ သံုးဗ်ာယ္ ရိီးရဖို႕ "ေ၀း ငါ့ကို ေစာင့္နီဦးသီး" (စကားေျပာ) ဆိုကာ ေသာၾကာေအာင္သည္ အိမ္ထက္က ကမန္းကတန္း ဆင္း၍ လလွျဖဴသံပါးကို အလ်င္လ်င္ ၿပီးလာသည္။

          (၆) အသံထြက္အတိုင္း စာလံုးေပါင္း သတ္ပံုတိနန္႕ ရီးရဖို႕ " စိုက္ေတြ ဒီဂရီေကာလိပ္ မွာ သဟိမဲ့ဟိမဲ့ စာလာသင္စြာ ခ်ဳိက္သူရဲစားထားလို႕ၿဖိဳက္ဖို႕လား။ ခိုင္းစားေၾက႕။ မင္းယိုင္ယိုင္ ေခ်နန္႕ ရူးနီစြာမလားေယ။"

အထက္က အခ်က္(၆)ခ်က္ထဲမွာ ေဒအခ်က္တိက ရခိုင္ဘာသာ စကားနန္႕ အညီအညြတ္ဟိေရ၊ ရခိုင္စာပီသေရ၊ ရခိုင္စရိုက္၊ ရခိုင္ဟန္နန္႕ အမ်ဳိးသားလကၡဏာ(တစ္ နည္း ရခိုင္လီ၊ ရခိုင္အေငြ႕အသက္ Arakanese atmosphere) ပီျပင္ေရ၊ ေဒအခ်က္က ေဒပိုင္ေဖာက္ျပန္ ခၽြတ္ယြင္းနီေရဆိုစြာကို ဆက္ဗ်ာယ္ ဆန္းစစ္ သံုးသပ္ဖို႕လုိပါေရ။

          ေဒပိုင္ဆန္းစစ္ရာမွာ ဘာသာေဗဒကို အဓိကအၿခီခံရဖို႕ျဖစ္ပါေရ။ ဘာသာေဗဒဆိုစြာ "ဘာသာစကားတစ္ရပ္" ကို နည္းးစနစ္တက် သရုပ္ခြဲဗ်ာယ္၊ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္တိနန္႕ အတူ ထူးျခားသိမ္ေမြ႕ေရလကၡဏာတိကုိ သိပံနည္းက်က် သရုပ္ေဖာ္ခ်က္(a scientific description of language)တိ ျဖစ္ပါေရ။ အသံ ျဖစ္ေပၚလာပံု တိပါပါေရ။ စကားလံုးဖြဲ႕ပံု တိပါပါေရ။ ၀ါက်ဖြဲ႕စည္းပံုတိ ပါပါေရ။ ေဒအသံ၊ စကားလံဳးဖြဲ႕ ၀ါက်တိေရ ဘာသာစကား တစ္ခုမွာရွိေရ စရိုက္တိ ထူးျခားသိမ္မြိေရ လကၡဏာတိ ျဖစ္ပါေရ။ ေယဇူးနန္႕ ဘာသာစကားကို အၿခီခံၿပီးမွ စာအရီးအသားကို ဖန္တီးကတ္စ႔ာ ျဖစ္ပါေရ။

          "Language is sound. Writing or literature is symbol of language" လို႕ ဘာသာေဗဒမွာ အၿခီခံစကားတစ္ရပ္ဟိပါေရ။ ဘာသာစကားဆိုစြာ စကားသံ၊ စာအရီးအသား(၀ါ) စာပီဆိုစြာ ဘာသာစကား၏ သေကၤတလို႕ ဆိုစြာပါ။ ေဒခ်င့္ေရ အေျခခံမူပါ။ ေယနန္႕ စာအရီးအသားတစ္ရပ္ကိ ေဒအၿခီခံကူနန္႕ ညီမညီ ယွဥ္ဗ်ာယ္ အကဲျဖတ္ရပါေမ။

          (၁)ကို ၾကည့္၊ ရခိုင္ဘာသာစကားနန္႕ဗမာဘာသာစကားဇတိတူဗ်ာယ္ ဇာတိကြဲျပား နိေရဆိုစြာကို စဥ္းစားဖို႕ လိုပါေရ။ ဘာသစကားတစ္ခု အၿခီခံျဖစ္ေက စကားလံုး တူလား၊ အသံထုတ္ပံုထုတ္နည္းတူလား၊ စကားဖြဲ႕ပံုတူလား၊ ၀ါက်တည္ေဆာက္ပံုတူလား။ ေ၀ါဟာရ တစ္ခ်ိဳ႕တူပါေရ။ ေဒတူေရ ေ၀ါဟာရတိကို အသံထုတ္ပံုထုတ္နည္း(၀ါ)သံရင္းမတူပါ။ "မင္း" "ဆန္" "ေဆး" "ခ်စ္" " ေခတ္" "ပညာ" "ပ်ဥ္" စေရ ေ၀ါဟာရကို အနက္တိ တူကတ္ပါယင့္။ အသံထုတ္ပုံထုတ္နည္း လံုး၀ကြဲျပားနီစြာကို တြိရပါလိမ့္ေမ။

          စကားလံုးဖြဲ႕စည္းပံု၊ ၀ါက်တည္ေဆာက္ပံု တူကတ္ပါေရ။ ေဒခ်င့္က မူရင္းဘာသာစကား တစ္ခုတည္းက ဆင္းသက္လာလို႕ပါ။ ေယေကလဲ အဆက္ပစၥည္း (particles) တိမတူပါ။

ရခိုင္                                          ဗမာ

ေမာင္လွ(ေရ)                              ေမာင္လွ(ဟာ)(သည္)

စား(ေရ)                                     စား(တယ္)

လား(ပနာ)                                  သြား(ၿပီး)

-ဗ်ာယ္လား၊ ရာလား                       ၿပီလား

ေသာက္(ဗ်ာယ္          )                 ေသာက္(ၿပီ)

ေနာက္ အာေမ႗ိတ္သံ၊ အာလုပ္သံတိလဲ ကြဲျပားပါေရ။

ဘာသာစကားႏွစ္ခုေဒပိုင္ ေ၀ါဟာရ(အမ်ားအျပား) အဆက္သံုး စကားလံုး၊ အာေမ႗ိတ္၊ အာလုတ္သံတိ ကြဲျပားစြာလာ သီျခားလကၡဏာကိုယ္စီ ဟိကတ္တယ္ဆိုစြာကို ျပနီစြာမဟုတ္ပါလား။ဗမာစကားကို ရခိုင္က အလြယ္နန္႕နားလည္ႏိုင္တာလဲ၊ ရခိုင္စကားကို ဗမာ ေသဘာေပါက္ဖို႕ေတာင္ လက္ပါလိမ့္ေမ။ ဇာေၾကာင့္ဆိုကာ ဘာသာစကားကဲြျပားလို႕ ဆိုစြာ ရွင္းနီပါေရ။ တူေရလို႕ အျငင္းပြားနီစြာက ဘာသာစကားသေဘာနန္႔အႏွစ္သာရတိကို နားမလည္ သေဘာမေပါက္လို႔ ျဖစ္ပါေရ။ တစ္ခုဟိပါေရ။ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး တိုင္းရင္းတိနားလည္ဖို႕၊ ခံစားႏိုင္ဖို႕၊  က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ ျဖစ္ဖို႕ ဗမာစာ(ရံုးသံုး ျမန္မာစာ) နန္႕ ရီးေရဆုိေက ဇသူကလဲ မကန္႕ကြက္မရႈတ္ခ်ပါ။ အကၽြန္ရို႕ အမ်ားအျပားရီးပါေရ။ ဇာျဖစ္ လို႕လဲဆိုေက ရခိုင္ေတာင္ပိုင္းက လူတိ နားလည္ ခံစားႏိုင္ဖို႕ ျဖစ္ပါေရ။ (စံဘာသာစကား မသီးစြာလဲ ပါပါေရ)။

          (၂) အမ်ဳိးအစားက "ေတာင္မေရာက္ ေျမာက္မေရာက္" "ကျပားအရီးအသား" မ်ဳိးျဖစ္ ပါေရ။ တစ္ခ်ဳိ႕ဆရာတိက "လင္းၿမီြတစ္ပိုင္း၊ ၿမီြေဟာက္တစ္ပိုင္း အရီးအသား" လို႕ ရႈတ္ခ် ကတ္ပါေရ။ ဘာသာစကားႏွစ္မ်ဳိးကို ကေမာက္ကမ ေပါင္းစပ္ထားလို႕ျဖစ္ပါေရ။ အထက္ပိုင္က ေခါင္းေပါင္း၊ ျပင္ခံ၀တ္ဗ်ာယ္၊ ေအာက္ပိုင္းက်ကာ ဂ်ိမ္းပန္၀တ္ထားစြာ မ်ဳိးနန္႕တူပါေရ။ ေဒပိုင္ ျဖစ္ရစြာက ဘာသာစကားဆုိစြာဇာလဲ၊ စာအရီးအသားဆိုစြာ ဇာလဲ၊ စာပီဆိုစြာ ဇာလဲ ဆိုေရ အဓိက အခ်က္တိကို သေဘာမေပါက္၊ နားမလည္လို႕ပါ။ ၁၉၆၀ ေက်ာ္ႏွစ္တိက တစ္ခါေဒပိုင္ " ကျပားအရီးအသားမ်ဳိး" ကို တစ္ေယာက္စ၊ ႏွစ္ေယာက္စ ရီးခ ကတ္လို႕ ရခိုင္စာပီ ပညာရွင္တိ စာပီသမားတိက ၀ိုင္းရႈတ္ခ်ခကတ္ပါေရ။ တစ္ေယာက္လဲ ယင္းအရီးအသားမ်ဳိးကို ဆက္မရွၚခကတ္ပါ။ ခုတစ္ခါ ရခိုင္မင္း ဘုန္းေတာက္ခေရ ၿမိဳ႕ကထုတ္ေတ မဂၢဇင္းထဲ ပါလာစြာတြိရပါေရ။ ယင္းအရီးအသားေရ ရခိုင္စာပီသစ္ လႈပ္ယွားမႈကို အတားအဆီး ျဖစ္စီေရလို႕ ခံစားမိပါေရ။

          (၃)(၄)(၅)တိထဲက ကိုယ္ႀကိဳက္စြာ တစ္ခုခုကို ျဖစ္ျဖစ္၊ သံုးမ်ဳိးစလံုးကို ျဖစ္ျဖစ္ သံုးစြာ က ရခိုင္စာပီသေရလို႕ အကၽြန္ရို႕လက္ခံထားကတ္ပါေရ။ ေဒသံုးမ်ဳိးေရ ရခိုင္ဘာသာစကား လဲျဖစ္ေတ။ ဘာသာေဗဒ နည္းပညာနန္႕လဲ ကိုက္ညီေရ။ အမ်ဳိးသားလကၡဏာ ေပၚလြင္ေရ၊ ေျပာရေက ရခိုင္ရနံ႕သင္းမႊီးနီေရ။ ရခိုင္ဟန္ ထင္ရွားနီေရ။ ေနာင္တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေဒသံုးမ်ဳိးထဲ က ရခိုင္အမ်ဳိးသားလကၡဏာနန္႕အညီညြတ္ဆံုး " ရခိုင္စာ အရီးအသားတစ္မ်ဳိး" ကို "စံ" အျဖစ္ သတ္မွတ္လားကတ္ဖို႕လို႕ယူဆ မိပါေရ။ ေယေကလဲ ေဒသံုးမ်ဳိးထဲက အမွတ္စဥ္(၄)အမ်ဳိး အစားရီးရာမွာ မွားတတ္ေတ ေဒအခ်က္တစ္ခ်က္ ဟိပါေရ။ ယင္းအခ်က္က ရခိုင္အေျပာ ဘာသာစကားမွာသံုးေရ ေနာက္ဆက္(particles) တိကို စာအရီးအသားမွာသံုးေရ ေနာက္ ဆက္တိနန္႕ အတူတူမွတ္ယူဗ်ာယ္ ရီးသားနီကတ္ေသာ အခ်က္ပါ။

"လမ္းမႀကီးဘက္သို႕ေရာက္(စြာနဲ႕) တၿပိဳင္နက္ လက္ႏွစ္ဖက္က ဆြဲလာ(ေရ)အထုပ္အပိုးကို ခ်လိုက္သည္။ (တစ္ခါသံုး- ဂႏိုင္ေမာင္(ေျမာက္ဦး)၊ ၿပိဳင္ပြဲ ဒုတိယဆုရ ၀တၳဳတုိ၊ ရခိုင္ညြန္ဖူး၊ အမွတ္-၃) ေဒ၀ါက်မွာပါေရ(စြာနန္႕) (ေရ) ဆိုေရ ေနာက္ဆက္တိက ရခိုင္အေျပာ ဘာသာ စကား(spoken language) သံုးေနာက္ဆက္ စကားလံုးတိ ျဖစ္ပါေရ။ (သည္) တစ္လံုးတည္း ရာ ရခိုင္စကားျပင္(prose)သံုး ေနာက္ဆက္စကားလံုး ျဖစ္ပါေရ။ ေဒပိုင္စကားျဖင့္ နန္႕ရီးသား ေရ ၀ါက်ထဲမွာပါေရ ၾကားေနာက္ဆက္တိ ဇာပိုင္ေနာက္တိ ျဖစ္ေတဆိုစြာ ဂရုမမူဘဲ ၀ါက်အဆံုးမွာ (သည္၊ ၏၊ တည္း) ထည့္လိုက္ရံုနန္႕ ရခိုင္စကားျပင္ျဖစ္ဗ်ာယ္ေရ ရမ္းဗ်ာယ္ ရီးခ်လုိက္စြာ ျဖစ္ပါေရ။ ေဒ၀ါက်ကို ရခိုင္စကာျဖင့္ ပီသစီခ်င္ေက

"လမ္းမႀကီးထက္သို႕ေရာက္(သည္ႏွင့္)တၿပိဳင္နက္ လက္ကဆဲြလာ(ေသာ အထုပ္ကို ခ်လိုက္ သည္) " လို႕ ျဖစ္ရပါေမ။

          ၾကည့္ေကဗမာစကားေျပ၀ါက်နန္႕ထပ္တူျဖစ္နီစြာကို ေတြ႕ရပါေမ။ ေအ မတူစြာဟိပါ ေရ။ အသံထုတ္ပံုထုတ္နည္း(၀ါ) သံရင္းမတူပါ။ ဗမာက ဗမာအသံထုတ္နန္႕ ဖတ္ဗ်ာယ္၊ ရခိုင္ က ရခိုင္အသံထုတ္နန္႕ဖတ္ကတ္ပါလိမ့္ေမ။ ေယတာလဲ ကြဲျပားစြာကို ပိုထင္ရွားေအာင္ ေနာက္က၀ါက်တိက ျပလာပါေရ။ "ျမင္းဂါရီဆိပ္ႏွင့္ လွညြန္စိန္အိမ္မွာ အနီးေခ်(အပါးေခ်)ျဖစ္ သည္။ လက္ၾကားမ်ားသျဖင့္ ခရီးမတြင္ျဖစ္နီသည္" ဆိုေရ၀ါက်မွာ ရခိုင္သံုး ေ၀ါဟာရ(ျမင္းဂါ ရီ)(အပါးေခ်)(နီ)(လက္ၾကား)ရို႕ အထင္အရွားပါနီလို႕ ဇာဗမာ၊ ဇာတိုင္းရင္းသား( ရခိုင္ကပယ္ ေက) ကလဲ "ေယခ်င့္ျမန္မာစာ"လို႕ေျပာကတ္ဖို႕မဟုတ္ပါ။ ဖတ္ေရေရ ရခိုင္တိကရာ "ရခိုင္စာ" လို႕ ခ်က္ခ်င္းသိပါေရ။

          အဓိကေျပာလိုစြာက ရခိုင္စကားျပင္နန္႕ ရီးဖို႕လား၊ စကားျပင္ ေနာက္ဆက္တိနန္႕ ပီပီ ျပင္ျပင္ ရီးသားပါ။ စကားေျပာသံုးေနာက္ဆက္တိကို လုး၀မသံုးပါေက။ ေနာက္ဆံုးျဖစ္ေသာ (၆) အမ်ဳိးအစားက စာအရီးအသားနန္႕မဆိုင္ပါ။ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုဆိုင္ရာ အဘိဓာန္နန္႕ရာ အက်ဳံး၀င္ပါေရ။ ေယေကာလဲ့လိုရင္းတိုရွင္း ေျပာခ်င္ပါေရ။

"ရီးအမွန္၊ ဖတ္အမွန္" ဆိုေရစကား။

"ေျပာသလိုေရးလွ်င္ လူမိုက္၊ ေရးသလိုေျပာလွ်င္လူဖ်င္း" ဆုိေရ ကင္း၀န္မင္းႀကီး အဆိုအဆဲ စစြာတိကို သေဘာေပါက္ေယာင္ နားစိုက္စီခ်င္ပါေရ။

တစ္ခါ(စ္)(ဥ္=ညေခ်သတ္)(ည္) စေရ ဂႏၳ၀င္ အစဥ္အလာရွိေရ အသတ္တိ၊ ကာရန္တိ မ ေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႕လိုပါေရ။ ဘာသာစကားတိုင္းမွာ စာလံုးေပါင္း သတ္ပံုကြဲဗ်ာယ္၊ အသံတူစြာ တိရွိပါေရ။ ဥပမာ- ဗမာဘာသာစကားမွာ (သည္=သီ)၊(စင္=စဥ္) ရို႕ျဖစ္ကတ္ပါေရ။ သူ႕အနက္နန္႕သူ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုကြဲ ခြဲထားပါ ေရ။

          အထက္က တင္ျပခစြာတိကို ၿခံဳဗ်ာယ္ေျပာရေက-

          (၁)မိမိဘာသာစကားကို မွန္မွန္ကန္ကန္ သံုးႏိုင္ဖို႕

          (၂) သဒၵါနည္းစနစ္က်က် ရီးသားႏိုင္ရဖို႕။

          (၃) ရခိုင္အမ်ဳိးသားလကၡဏာ ဟိႏိုင္ရဖို႕။

ဆိုေရ အခ်က္တိမွာ အၿခြီခံဗ်ာယ္ ရခိုင္စာ၊ သို႕မဟုတ္ ရခိုင္စာအရီးအသားကို ေဖာ္ထုတ္ရဖို႕ ျဖစ္ပါေရ။ စာအရီးအသား(Writing) စနစ္တက် ျဖစ္လာမွ ရခိုင္စာပီ(Literature) ပီျပင္လာ ဗ်ာယ္ အဆင့္ျမင့္လာစရာဟိပါေရ။

          ဆက္ေျပာခ်င္စြာက တစ္ခုစဟိပါေရ။ ေဒခ်င့္က "မဂၢဇင္း ထုတ္လုပ္မႈပိုင္း" နန္႕ဆိုင္ပါ ေရ။ စာစီသူ(ယခု ကြန္ပ်ဴတာစာစီသူ) တိေရ ရခိုင္တိမဟုတ္ပါ။ ရခိုင္ျဖစ္ပါစီ စာနန္႕ပီနန္႕နီး စပ္သူ ျဖစ္ဖို႕လိုပါေရ။ စာစီစဥ္သူက ရခိုင္ဘာသာစကားကို မကၽြမ္းက်င္ မထိတြိေက စကားလံုး၊ ပုဒ္၊ ပါဒရို႕မွာ Space (စပိတ္)ကို ျခားခ်င္ပိုင္ျခားတတ္ကတ္ပါေရ။ ထိုတစ္လံုး၊ ေဒတစ္လံုး၊ ထို ကစု ေဒတစ္ခုနန္႕ ျပန္႕ႀကဲနီပါေရ။ အဓိပါယ္ေပါက္ေအာင္ စာဖတ္သူက ျပန္ျပန္စုဗ်ာယ္ ဖတ္နီ ရပါေရ။ ပင္ပန္းေရ၊ အခ်ိန္ကုန္ေရ။

          ရခိုင္စာအရီးအသားကို စာဖတ္သူတိလက္ခံလာေအာင္ ႀကိဳးစားနီရေရ ခုပိုင္ကာလမွာ မျဖစ္သင့္စြာ မျဖစ္ရေအာင္ တာ၀န္ရွိသူတိက ႀကိဳးပမ္းရပါဖို႕။ မဟုတ္ေက စာဖတ္သူတိေရ ရခိုင္စာပီနန္႕ ၀ီးသထက္၀ီးေအာင္ လုပ္လိုက္ေရပိုင္ျဖစ္လားပါလိမ့္ေမ။

          ရခိုင္သဟာယအသင္း(ရန္ကုန္) စာေစာင္/ အမွတ္(၂)မွာ ရခိုင္ေဆာင္းပါး၊ ၀တၳဳတုိတိ ကို စကားလံုး ပုဒ္ျဖတ္ပုဒ္ရပ္တိ ေသေသ သပ္သပ္နန္႕ဖတ္ရစြာ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴ ျဖစ္ရလို႕ တျခားၿမိဳ႕နယ္မဂၢဇင္းတိက အတုယူသင့္ပါေရ။ ႀကိဳးစားသင့္ပါေရ။ ယင္းနန္႕ စာရီးသူတိနန္႕ ထုတ္လုပ္သူတိပါ သာမန္အဆင့္က ေဖာက္ထြက္ကတ္ပါ။ ဇာတိခၽြတ္ယြင္းနီလဲ။ ဇာတိလုိအပ္ နီလဲ၊ ဇာသီးလုပ္ရဖို႕သီးလဲ…စေရ မဂၢဇင္းစာေစာင္တိ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႕ေဒ(လဲ) ေပါင္းမ်ားစြာ ကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ကတ္ပါစီလို႕………။

        မွတ္ခ်က္။ (   -၁၉၉၆ခု ႏွစ္ထုတ္ ရခုိင္ရုိးမ မဂၢဇင္းမွ ကုူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)